Bilim adamları 30 santimlik bir fanusun içine pireleri
yerleştirirler ve alttan ısı vermeye başlarlar. Isıyla birlikte pireler
zıplalar ve fanusun içinden çıkarlar. 2.
aşamada tekrardan fanusun içinde pireler yerleştirilir ve bu defa diğerinden
farklı olarak üzerine cam tavan bırakılır. Alttan ısı vermeye başlayınca
pireler kaçmak için zıplar tavana çarpar yere düşerler. Tekrar zıplarlar tavana
çarpıp yere düşerler ve bu durum ard arda tekrarlanır. Bir süre sonra bilim
adamları fanusun üzerindeki cam tavanı kaldırır ve gözlemlemeye devam eder.
Pireler 30 santimden fazla zıplamazlar.
Çünkü dışarıdaki engel kalkmış olsa bile artık bu engel pirelerin
zihnindedir.
Şimdi bu durumu gelin birlikte kendi hayatımızda
değerlendirelim.
Kimi zaman yaşadığımız olumsuzluklar zorlu deneyimler bizi de bu fanusun içine tıkar. Üzerimize sanki bir cam tavan bırakılmış gibidir. Ne kadar uğraşırsak uğraşalım olmadığını görürüz ve biz de oraya sıkışıp kalırız. Cam tavan kalktığında yani şartlar değiştiğinde de biz önümüze çıkan yeni fırsatları göremeyebiliriz. Bu durum da özgüven eksikliği başarısızlık ve birçok sosyal sorunu ortaya çıkartır. Öncelikle zihnimizdeki bu engellerin farkına varıp ardından bu durumu değiştirmeye çalışmalıyız.
AYŞE ÇAKAR